Het geluk van de to-dolijst

Ken je dat? Je hebt een lijstje gemaakt en helemaal lekker in een flow kun je alles afstrepen wat je op dat lijstje hebt gezet. Je pakt het op en werkt het af. Echt waar, instant geluksgevoel bij elk vinkje (of  in mijn geval elke krul), die je zet. Helemaal als het in een flow gaat. Dat is wanneer je dan de avond met een dikke, dikke smile op de bank begint.

Als ik naar mezelf kijk, dat lukt me niet elke dag. Soms kan ik naar een lijstje kijken en meteen blokkeren als ik kijk wat ik op nummer één heb gezet. Hup, lijstje weg en andere dingen doen. Met als gevolg dat ik het einde van de dag minder tevreden ben.

Soms kijk ik naar zo’n lijstje, en ga ik willekeurig aan de gang, met dat waar ik dan het meeste zin in heb. Het gekke is dat ik dan ook minder gedaan krijg. Wat weer helemaal anders is als ik het zo aanpak: ik kijk naar wat er allemaal op het lijstje staat en pak als eerste op wat me het meeste tegenstaat, omdat ik er (meestal al lange tijd) geen zin in heb. Zo pak ik alles op wat er uiteindelijk op het lijstje staat. Ook dan gebeurt het, de meest vervelende klussen worden zo geklaard. Die uiteindelijk ook nog eens veel minder tijd hebben gekost dat ik eerder had gedacht. En ook de avond die dan volgt, start met een dik tevreden smile.

Maar dat is hoe het werkt voor mij. Ik ken ook mensen die een to do lijst al direct demotiverend vinden. En het zeer zeker niet associëren met een instant geluksgevoel.

Heel benieuwd hoe jij het geluk van de to-dolijst ervaart.

Laat het gerust weten in een reactie, oké?

Meer columns